هفت نت موسیقی
در موسیقی، نتها صداهای متمایز و قابل جداسازی هستند که به عنوان اساسیترین اجزای سازنده تقریباً تمام موسیقی عمل میکنند. این تفکیک، اجرا، درک و تحلیل را تسهیل میکند. نتها ممکن است به صورت بصری با نوشتن آنها در نوتنویسی موسیقی منتقل شوند.
نتها میتوانند کلاس کلی زیر و بمی یا زیر و بمی خاصی که توسط یک ساز نواخته میشود را تشخیص دهند. اگرچه این مقاله بر زیر و بمی تمرکز دارد، نتها برای سازهای کوبهای بدون زیر و بمی بین سازهای کوبهای مختلف (و/یا روشهای مختلف نواختن آنها) تمایز قائل میشوند. ارزش نت، مدت زمان نسبی نت در زمان را بیان میکند. دینامیکهای یک نت نشان میدهند که چقدر بلند باید نواخته شوند. علائم ممکن است بیشتر نشان دهند که نوازندگان چگونه باید حمله و کاهش نت را شکل دهند و نوسانات در طنین و زیر و بمی نت را بیان کنند. نتها حتی ممکن است استفاده از تکنیکهای پیشرفته مختلف را با استفاده از نمادهای خاص تشخیص دهند.
بیشتر موسیقیها در یک کلید ماژور یا مینور نوشته میشوند، اما موسیقیهایی نیز وجود دارند که در یکی از نتهای موسیقی نوشته شدهاند. مدهای موسیقی هفت گام هستند که از قرون وسطی سرچشمه گرفتهاند و امروزه بیشتر در موسیقی فولک، جاز و راک استفاده میشوند. نامهای آنها ایونیان، دوریان، فریژین، لیدین، میکسولیدین، آئولین و لوکرین است.
معرفی هفت نت موسیقی
نتهای موسیقی شامل همان نتهای یک گام ماژور هستند، اما از هر یک از هفت درجه گام ماژور شروع میشوند. به عنوان مثال، یک گام دو ماژور (دو، ر، می، فا، سل، لا و سی) شامل دوریان ر در درجه دوم (ر، می، فا، سل، لا، سی و دو) و میکسولیدین سل در درجه پنجم (سل، لا، سی، دو، ر، می و فا) است.
برای هر مقیاس اصلی یک مقیاس جزئی نسبی با نت های یکسان وجود دارد. به همین ترتیب، هفت حالت موسیقی با نت های یکسان برای هر مقیاس اصلی وجود دارد. بنابراین، حالت های موسیقی را نمی توان تنها بر اساس نت ها شناسایی کرد. تعیین نت ریشه نیز ضروری است. در مثال زیر، آهنگ فولکلور «What Shall We Do» هیچ نوک تیز یا تختی در امضای کلید ندارد و از هر هفت نت مختلف طبیعی (C، D، E، F، G، A و B) استفاده میکند. به طور معمول، این بدان معنی است که کلید C ماژور یا A مینور است، اما به وضوح شنیده می شود که نت ریشه یک D است. نت D روی درجه دوم کلید C ماژور قرار می گیرد و بنابراین کلید D Dorian است:
نظرات بازدیدکنندگان